We hebben nu (20 jan) pas weer internet tot onze beschikking, maar toch hier het verhaal wat Lida dinsdag typte:

Vandaag typ ik, Lida, vanuit een heerlijk comfortabel bed in ons guesthouse.

Het Guesthouse is echt een oase in de woestijn. Dat is echt lekker opstarten hoor!

De huiskamer bestaat uit 3 banken waarvan er twee aan elkaar zijn gemaakt met zo’n ronding ertussen. Die staan dan tegenover een erg grote tv waar zo’n 400 kanalen te verkrijgen zijn en voor de rest is de slaapkamer echt reusachtig met 2 2persoonsbedden en 1 1persoons waar we vanaf vandaag 3 dagen alleen in zijn. De keuken is aardig smerig en de wc’s ook. Maar heey, dat zal in onze studententijd wel niet anders zijn:P Er is een douche (lauw/koud) en een corner shop een straat verder waar we d.m.v. aanwijzen van achter een hek aan kunnen geven wat we willen kopen. Gister al het eerste rare prutje moeten eten dat stiekem best lekker was. Een of ander Ecuadoriaans graan met willekeurige groenten, van knoflook en ui tot spinazie en tomaat. Het kwam alleen wel hard aan in onze buiken en we hadden allebei wel een beetje buikpijn erna, maar we moeten waarschijnlijk gewoon aan het eten hier wennen. De busreis hiernaartoe was wel lekker chaotisch trouwens. Soms zat je gewoon echt bijna met je hoofd tegen het plafond omdat ie gewoon met 60 over een hobbel in de weg heen scheurde. En toen we na 4 uur eindelijk aankwamen in Riobamba was Wlady met geen mogelijkheid te bereiken en het adres was voor de taxi’s ook niet echt bekend. Maar toen we een bereidwillige taxi chauffeur vonden en we na een aantal keer de weg vragen bij ons Guesthouse aankwamen was alles helemaal goed. Jake, de Australiër, is een erg aardige jongen die ons onze kamer liet zien en ons vertelde hoe we de tv enzo konden gebruiken. Ook sliep er vannacht nog een Australisch meisje, Annika, bij ons op de kamer die echt ontzettend veel praat, maar je daardoor juist op je gemak laat voelen. En we gingen met Jake en Annika naar de corner store (waar ze trouwens niet terug hebben van $5! We moeten dus al onze $20 gaan breken bij grote supermarkten, die hier niet in de buurt zijn:P) om eten aan te wijzen en hebben vervolgens met zn drieën gekookt. Toen waren we toch wel erg moe en ging we rond half11 slapen. Om vanochtend om 7uur op te staan met een lekker uitgerust gevoel en met een heerlijk zonnetje door ons open raam in onze kamerJ En die geur! Ohh die geur! Dit is toch wel heel fijn!

Het is nu 10 over 8 dinsdag ’s ochtends en ik ga er zo uit om me te douchen. Om 11uur gaan we richting onze eerst Spaansles. Stefan is al de hele tijd lekker aan het genieten van het prachtige uitzicht dat we hier vanuit onze kamer hebben en mij aan het vertellen wat ik vooral niet moet vergeten op te schrijven. Het gaat vast allemaal een stuk moeilijker worden, maar nu geniet ik echt met volle teugen en ik weet zeker Stefan ook.

Groetjes daar in het koude kikkerland mwuahaha!