stefanenlida.reismee.nl

Maandag 16 mei; Woestijn, modder, Sinai,

Daar zit ik dan, midden in de Negev. Nouja, midden, in de verte zie ik de bergen waar Jordanie begint. Een week geleden kwam ik hier aan zonder goed te weten waar ik aan begon. Ik stapte uit de bus bij een klein stoffig bushokje waarvan de buschaffeur zei dat het Tsukim was. Uiteraard stond de persoon die me kwam ophalen er niet, dus ben ik maar naar het enige dorpje gaan lopen wat ik in de verste verte kon zien, hopend dat dat Tsukim zou zijn. De hitte was gelijk al verbazingwekkend, tot nu toe had ik in heel Israel nog niet zo'n hete wind gevoeld en zo felle zon gezien. Na 20 minuten lopen kwam daar dan toch het vrouwtje van het project aanrijden die me de rest van de weg terug nam. Nadat mijn slaapplek werd geshowed, een vierkant kamertje gemaakt van hout en doeken, werd ik nog even rondgeleid door Ollie, een Frans-Engelse chefkok die hier voor een paar maanden zit.

We zijn die middag gelijk begonnen met werken aan een nieuw huisje, zwaar werk voor iemand die de woestijn niet gewend was maar ik had naam te maken dus heb ik me tot het avondeten uitgeslooft.

De rest van de dagen daarop heb ik leren werken met modderbouwen, wat zo makkelijk nog niet is, en heb ik de groep van 5 vrijwilligers goed leren kennen. Het afgelopen weekend ben ik met 2 andere vrijwilligers naar de Sinai gegaan in Egypte. Prachtig strand, leuke bedoeiden(?) en prachtige woestijnbergen. Vooral het idee van aan een strand zitten met links van je Israel, linksvoor je Jordanie, rechtsvoor je Saoedi-arabie en achter je Egypte was erg bijzonder. De heenweg richting Eilat hebben we gelift, er kwam een toerbus langs die ons niet mee wilde nemen tot onze spijt, maar deze spijt verdween toen we de toerbus later in een ongeluk zagen. In de bus 10 gewonden waarvan 7 ernstig en in de 2 auto's die ertegenop gereden waren 4 doden waaronder 2 baby's. Wij reden langs en zagen de nasleep, veel ambulances, 2 mensen op de grond en zelfs een brancard met een lichaam erop waar een bebloede deken overheen getrokken was.

Nu zit ik hier mijn 2e week, ik werk nu aan een houten constructie voor een nieuw huisje, vorige week hebben we hiervoor de fundering gegoten.

OIlie kwam vanochtend op het idee om de 3 ezels die ze hier hebben voor hun uitwerpselen (wordt gebruikt in de bouw) uit hun ren te laten. Hiervoor hadden we een hoofdstel nodig dat er niet was, dus van een oude schommel en een kapotte hangmat heb ik er een geknoopt en nu is Ollie aan het rondlopen met een ezel waarvan gezegd werd dat het een wilde was, maar hij geniet blijkbaar teveel van de vrijheid om de wildeman uit te hangen..

Nu weer terug an die arbeit, ik zal ook nog wat foto's uploaden van de omgeving en mijn bedje midden in de woestijn (zoekplaatje).

Reacties

Reacties

Bea

Fijn om weer iets van je te horen, veel plezier in je werk en geniet nog maar even van dat mooie land, hier is alles okè. Liefs

Lida

Ohhh wat een eng verhaal van die tourbus zeg:S!
En zeg maar tegen Ollie dat ik hem dankbaar ben voor het ezeltje;)
Kusje!

wendel

Lieve Stefan,
Wat zul je geschrokken zijn toen jullie langs dat ongeluk reden!!
Zo te lezen heb je het verder wel naar je zin, en kun je je handen flink laten wapperen... Wat een bijzonder project in een bijzondere omgeving! (zijn het huisjes voor toeristen?) Ben je al gewend aan de hitte? Volgens mij ben je poep-bruin ondertussen!
Alles goed hier, maar over Else's visum nog geen zekerheid - het blijft spannend. Laat je nog weten wanneer je weer deze kant opkomt??

liefs, mama en de rest.

opa en oma

Zozo, wat een spannend verhaal zeg!!!
Je bent weer beschermd geworden jongeman, dat je niet in die bus zat!! Er bestaat geen toeval weet je?!
Zijn jullie toch lopend naar Eilat gegaan, of kregen jullie een andere lift?
Is het er net zo warm (heet!) als in Soedan? (40-50gr.)
Veel sterkte verder, en stuur maar eens een foto van die mooie huisjes! En van die ezel natuurlijk!
Groetjes, en hopelijk tot snel! opa/oma

Wilma

Hoi Stefan,

Uit de verhalen begrijp ik, dat Lida terug is en jij nog een poosje wegblijft. Ik ben benieuwd hoe vaak Lida haar hart vasthoudt ............ jij trekt het avontuur aan, geloof ik. Pas goed op jezelf, geniet en ik geniet van jouw verhalen.
Wilma

Aliza en Marlies

Wow Stefan, dat klinkt supergaaf! (Behalve die bus dan!!!!) - echt fijn dat je zo geniet!

opa en oma

Hoi Stefan,
Tip: Kijk eens op art4tour.com
Verder nog: "behouden vaart"!!
Groetjes, opa en oma

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!